Wiślanka ur. 1940 r., od lat silnie związana z ideą kultywowania lokalnej tradycji. Wywodzi się z typowej rodziny górali wiślańskich. Od prawie 20 lat prowadzi dziecięcy zespół folklorystyczny „Mali Tkocze”, prezentujący tradycyjny, niestylizowany folklor góralski. Prowadzenie zespołu dziecięcego spowodowało również konieczność szycia strojów góralskich. Z tej przyczyny pani Bujok rozwinęła swoje umiejętności hafciarskie i sama zaczęła wyszywać żywotki i wraz z córką Marią haftować czepce wiślańskie.
Wzorowała się na oryginalnych szablonach hafciarskich przekazanych przez jej babkę oraz wiedzy, którą sama wyniosła z domu. Dysponuje obszerną kolekcją starych żywotków, których odnawianiem się zajmuje. Na zlecenie Muzeum Beskidzkiego w Wiśle dokonała rekonstrukcji starych żywotków wiślańskich będących na stanie tej instytucji. Również w tym roku przeprowadzała w Muzeum warsztaty haftowania żywotków oraz szycia papuci góralskich. Zaangażowana działaczka na rzecz rodzimej kultury, lokalna poetka i gawędziarka. Prężnie prowadzi żeńską grupę śpiewaczą „Stejizbianki”, wielokrotnie wyróżnianą za kultywowanie archaicznych pieśni ewangelickich i pasterskich.